Lisa’s Verjaardag

 Uncategorized  Reageren uitgeschakeld
feb 282015
 

Dag 3

Lisa had de primeur, als eerste jarig zijn in het nieuwe land. Natuurlijk was Lisa vroeg wakker, ondanks de lange vlucht van de dagen ervoor, ondanks een dag-nacht ritme wat 100% is omgedraaid. Dus er zat voor papa en mama maar een ding op, ook wakker zijn. Jan was de eerste met een cadeautje voor Lisa, had hij zelf uitgezocht en gekocht in Dubai, een knuffel kameel met poten die je zelf in alle standen kunt zetten. Toen kwam er nog een stokpaard aan, waarvan een deel van de stok was afgezaagd omdat hij anders niet in de koffer paste. Uiteindelijk was het de beurt aan Bastiaan, hij had zowel een cadeautje voor Jan als voor Lisa. Volgende keer wel zelf komen brengen graag, want Lisa mist je nu al. Vandaag zou een beetje in het teken staan van het huren van een auto, want morgen moeten we toch echt het hotel uit en richting Whangarei, waar we de komende twee jaar gaan wonen. Eerst even buiten gezeten, beetje bijkomen en vooral genieten van het lekkere zonnetje. Daarna een lekker voedzaam ontbijt gehad, volledig volgens de VVV norm. Toen richting het vliegveld, een logische plek om te starten voor een huurauto. Helaas, alle gangbare auto’s bij de gangbare verhuurbedrijven waren verhuurd ivm het wereldkampioenschap cricket. De goedkoopste optie was een grote 4wheeldrive voor meer dan $600,- voor één dag, wel achter kunnen laten in Whangarei. Toen de folderbak maar eens bij langs waar de wat minder gangbare verhuurbedrijven tussen staan, uiteindelijk een Mazda MPV voor $60,- per dag, helaas moest deze wel weer terug naar Auckland. De auto staat morgen voor U klaar, tot morgen . . . ??? Heb je een reserverings nummer? Hebben ze gevraagd naar onze naam? . . . Nog maar eens gebeld, niemand die een idee had om welke reservering het ging, alles nog maar een keer opnieuw, nu met reserverings nummer en de afspraak dat ze ons bij het hotel komen ophalen. Nu was de rest van de dag weer voor de jarige, langs alle speeldingen, stukje gewandeld in de buurt van het vliegveld, uiteindelijk een feestmaal genoten bij de mac. Met de hotel shuttle (gewoon een busje) terug naar het hotel om daar nog heerlijk een verjaardags taart te verdelen, nog een beetje genieten van het herfst zonnetje en natuurlijk nog even spelen in de speeltuin. Toen waren we ook wel weer moe met zijn allen en lagen weer vroeg onder de wol (katoen).

Bekijk de foto’s van Lisa’s verjaardag (klik op de link)

 Posted by at 22:00

De halve wereld rond in 28 uur

 Uncategorized  Reageren uitgeschakeld
feb 272015
 

Dag 1 & 2

of nacht 1 & 2, op een bepaald moment ben je dat even kwijt. Na het opstijgen wilden we maar een ding, slapen. Helaas, eerst komen ze twee maal langs met leuke dingen voor de kinderen, ben je daarna net lekker aan het weg dommelen komen ze langs met een kinder maaltijd. Daar krijg je natuurlijk zelf ook wel trek van, ook hier weten ze het weer te timen dat je je bordje eten krijgt op het moment dat de oogleden bijna aan het winnen zijn. Daarna eindelijk een paar uurtjes de ogen dicht.

Na 6 uur vliegen klaar maken voor de eerste landing. Dubai, hier moeten we overstappen voor het vervolg van onze reis. Nog steeds met een tekort aan slaap moeten we ons hier drie uur gaan vermaken. Natuurlijk zet je de telefoon even aan, laat dat toestel zo modern zijn dat deze de tijd direct aanpast aan de lokale tijd, weg referentie van de tijd thuis en hierdoor echt het besef van tijd kwijt zijn. Naast de veel te dure drankjes op de luchthaven kunnen we nu wel zeggen dat we het hoogste gebouw van de wereld hebben gezien. Helaas hebben we de bijzondere eilandjes niet gezien.

De grote oversteek: ons eerste gedeelte met de airbus A380 (wij zaten beneden) is van Dubai naar Brisbane iets van 14 uur vliegen. Ook hier begonnen ze weer met de kinder maaltijden waarna het weer een poosje wachten was op de rest van het eten. Helaas zat het vliegtuig bommetje vol waardoor de stoelen naast ons ook bezet waren en we voor de slaap op onze eigen stoelen aangewezen waren. Omdat het slapen wat minder ging toch ook maar eens de internet mogelijkheden van zo’n modern vliegtuig geprobeerd, het was niet snel maar het werkte wel. De kinderen hebben geslapen en filmpjes op hun schermen gekeken, eigenlijk hebben ze het prima gedaan voor zo’n lange zit.

In Brisbane moesten we met zijn allen het vliegtuig even uit, gaf piloot Jan nog wel even de gelegenheid om even in de cockpit te kijken, en even weer die pet te passen. Bij de beveiliging ontstond nog wel even een discussie of het vliegtuigbestek wat in papa zijn tas zat nou wel of niet weer mee mocht aan boord, dit ivm de scherpte van de messen en de veiligheid. Uiteindelijk werd ingezien dat een compleet besteksetje een leuker souvenir is dan alleen een lepel. Zittend op dezelfde stoel maar nu zonder buurman de laatste hobbel genomen. Door het hebben van drie stoelen voor twee man konden we in elk geval nog een uurtje redelijk slapen.

Ergens in de middag kwamen we aan in Auckland, bij de douane ging alles vlotjes, de hoeveelheid computer spullen die we bij ons hadden werd als normaal beschouwd, we hadden geen verboden etenswaar bij ons en daar sta je dan ineens in Nieuw-Zeeland, totaal uitgeput door slaap tekort. Mama moest direct weg voor haar werk, wij moesten wachten op een busje die ons naar het hotel ging brengen, waar mama later met een taxi werd gebracht. Bij het hotel krijg je nog een laatste boost aan energie, genoeg om een restaurantje te zoeken om nog even wat te eten, daarna douchen en vroeg naar bed. Alle vier in coma.

De 1e serie Foto’s compleet (klik op de link)

feb 252015
 

Dag 0

Eindelijk is het zover, de dag van vertrek is aangebroken. De zoveelste nacht met heel weinig slaap en bij het wakker worden is het nog een grote puinhoop in huis. Overal verhuis dozen, kleding en andere mooie spullen. De verhuizer voor de dozen is er iets eerder dan verwacht, de auto staat op een krik op de oprit zodat deze meneer eerst verplicht een bakje koffie moet doen. Auto op oude banden, de oprit vrij, daar gaan de dozen (wanneer zullen we ze weer zien?). Vervolgens de auto in de garage (wonderwel het past), de skelter in het huisje en de GBBBQ’s onder het afdakje. Laatste ronde opruimen buiten, vervolgens binnen verder met het inpakken van de koffers. Alles past, de handbagage weegt alleen 14 kilo waar 7 is toegestaan.

Het huis raakt langzaam aan opgeruimd, er komen nog steeds mensen langs om afscheid te nemen tot ziens te zeggen. Uiteindelijk zit alles in de auto, tijd voor een laatste kop koffie thuis. Vreemd om bij je eigen huis uitgezwaaid te worden, bedankt voor het uitzwaaien en de steun Opa, Frank met zijn papa, Renate en de buurvrouw.

Op Schiphol eerst het probleem van de handbagage opgelost, vervolgens liepen we in de armen van een kleine uitzwaai-commissie, koffers ingecheckt, nogmaals afscheid genomen tot ziens gezegd. Richard bedankt voor het wegbrengen en hup door de douane en weg. Nou niet direct, eerst nog een voedzame maaltijd gehaald bij de mac, rustig naar de gate en van het voorrecht gebruik gemaakt om met kleine kinderen als een van de eerste aan boord te gaan. Dan gaat het vliegtuig in zijn achteruit, dan in zijn vooruit, dan maakt het snelheid, los, het avontuur is begonnen.

Bekijk de foto’s van ons vertrek (klik op de link)

 Posted by at 23:00

Foto’s

 Uncategorized  Reageren uitgeschakeld
feb 252015
 

Serie 001 (27 feb)     Serie 002 (28 feb)     Serie 003 (03 mrt)     Serie 004 (07 mrt)     Serie 005 (10 mrt)

Serie 006 (11 mrt)     Serie 007 (12 mrt)     Serie 008 (13 mrt)     Serie 009 (20 mrt)     Serie 010 (27 mrt)

Serie 011 (28 mrt)     Serie 012 (04 apr)     Serie 013 (05 apr)     Serie 014 (14 apr)     Serie 015 (15 apr)

Serie 016 (19 apr)     Serie 017 (18 apr)     Serie 018 (24 apr)     Serie 019 (27 apr)     Serie 020 (05 mei)

Serie 021 (14 mei)     Serie 022 (27 mei)     Serie 023 (29 mei)     Serie 024 (05 jun)

 

 Posted by at 00:00