Het Fritter Festival

Dag 31

Om te beginnen, een fritter is een klein vet gefrituurd hapje, om zat te worden moet je er heel veel van eten. Zeg maar een soort van tapas, wel lekker maar niet genoeg. Hier in Whangarei is men in staat om rond de fritter een heus festival te organiseren. Het positieve daar van is dat er een keur aan bandjes op treed, van lokale cover band tot nationale bekendheid. Positief was zeker ook het weer en dan voornamelijk de zon, gewoon lekker relax festival weer voor de hele familie. Omdat het inderdaad een festival is voor de hele familie hebben ze voor de kleinsten een aantal springkussens opgeblazen en voor de iets minder kleinsten (en de groten) een hele lange waterglijbaan uitgerold. Helaas was mama haar zwempak vergeten en vond papa het water te koud. Gelukkig was er iemand die de familie eer heeft weten te redden door zelfs twee maal van de water glijbaan te gaan, goed werk Lisa. Het eten viel een beetje tegen, het voldeed niet aan de VVV standaard. De muziek was gelukkig van een beter niveau, ook de eerste lokale cover bandjes was prettig luisteren. Wel vreemd was dat ze twee podia hadden waarvan er maar een was met het geluid bij het podium, dus het geluid van de artiesten op het kleine podium kwam van een heel andere plek dan waar ze stonden te spelen. De twee laatste bands waren toch wel grootheden hier in Nieuw-Zeeland, de band 1814 speelt reggae met een Maori sausje er overheen. Ook speelden ze een aantal covers waarvan Ring of Fire van Johnny Cash is blijven hangen als zeer geslaagd. De laatste artiest van de dag, Dave Dobbyn was zeker zo goed, helaas hebben we zijn set niet af kunnen kijken omdat er twee kleine kinderen naar bed moesten. Dat wordt de komende tijd cd’s lenen bij de lokale bieb.

De foto’s van het fritter festival