Jan

nov 162012
 

Om 3:00 op, een uur later in de bus naar Schiphol, waarna we aansluitend in de rij voor het inchecken konden gaan staan. Eenmaal in het niemandsland een lekker vet ontbijt bij die andere lokale junkfood keten, papa snel nog even een doosje oer-Hollandse ouderwetse bolknaks gekocht* om daar samen met de Douwe Egberts koffie uit te delen. Ruim op tijd om in te stappen, om er bij de gate achter te komen dat het toestel een uur vertraging heeft. De vlucht verliep goed, wel een beetje krap, en het ene bekertje drinken kreeg je zo, de andere moest je voor betalen, maar dat is de charme van het vliegen tegenwoordig. Als een echte wereldleider mochten we het vliegtuig verlaten via een trap, het kussen van de grond hebben we maar achterwege gelaten, want er was niet geveegd. Het feest van de huurauto, nou ja auto zeg maar die onderdelen die nog aan elkaar vast zitten. Het model en de klasse die we hadden gereserveerd hadden ze niet en kregen ze ook niet, dan maar een kleiner alternatief, met moeite paste alles erin. Op naar het eerste hotel, de gsm navigatie heeft ons tot aan de voordeur afgezet. Van de twee gereserveerde kamers hebben we er maar een gebruikt, paste prima met ons vieren. De volgende keer voordat we een sleutel terug brengen gaan we wel even kijken welke douche het meeste water geeft, want vier man laten douchen onder een pis straaltje schiet ook niet op. Om 6 uur lokale tijd lagen we in bed.

*(soort van water naar de zee dragen, maar dan wel Hollands water)

Bekijk de foto’s van dag 1

 Posted by at 10:00 pm
nov 182012
 

Deze dag was ingelast om een beetje te wennen aan het Cubaanse klimaat en om het laatste restje tijdverschil te vergeten. De dag begon met ongelimiteerd ontbijten in de centrale bunkerplaats, daarna hebben we hemel en aarde moeten bewegen om iemand naar de auto te laten kijken, wij zijn uiteindelijk maar naar onze kamer gegaan om een zwembroek aan te trekkenen hebben papa maar bij de auto gelaten. Halverwege de dag kwam er iemand kijken, het enige wat hij riep was no problemo no problemo, hij ging even een proefrit maken door met meer dan 110 km/h over de Cubaanse weggetjes te scheuren, papa deed daarbij de gordel aan, maar dat was eigenlijk niet nodig volgens de monteur. Einde van het liedje was dat we het morgen maar moeten proberen en als we weer stil vallen dat we dan maar een speciaal nummer moeten bellen, nou lekker vooruitzicht. De benzine stank was na de proefrit ook weer terug. Uit voorzorg maar veel drinken en koekjes gekocht, want in the middle of nowhere kan het lang duren voor je hulp hebt. Later op de dag heeft papa zich weer bij ons gevoegd zodat hij ook een beetje kon gaan zwemmen, we zijn zelfs met zijn allen in de zee geweest. Uit voorzorg voor de rit van de komende dag nog meer proviand ingeslagen en kennis kunnen maken met het fantastische Cubaanse kassa systeem, de een leest de streepjescode cijfer voor cijfer op, de ander schrijft deze neer op een velletje papier en zet er een prijs bij, uiteindelijk klopt het nog ook. De hand scanner lag er naast, maar waarom zou je die gebruiken. Mama had ons laten uitnodigen op een kinderfeestje van een kindje dat 1 jaar werd en wat werd gegeven in de centrale bunkerplaats, de moeder van dat kindje vond het zelf het geweldigst, die bleef maar roepen wat een onvergetelijke eerste verjaardag met allemaal vreemde mensen uit al die verschillende landen. Alle mama’s begonnen en beetje sociaal met elkaar te kletsen terwijl alle papa’s zoiets hadden, waarom? zijn we een keer vroeg in de bunkerplaats, moeten we alsnog wachten om onze borden vol te mogen laden. Wij hebben dat heel tactisch opgelost door gewoon ter plekke onze oogjes te sluiten en in slaap te vallen.

Bekijk de foto’s van dag 3

 Posted by at 10:00 pm
nov 202012
 

Extra vroeg op omdat we deze ochtend moesten inhalen wat we gister middag niet meer hebben gedaan, een bezoek aan “de trein van Che”, maar eerst hebben we nog even een wandelingetje gemaakt over het hotel complex en genoten van de verschillende soorten planten en bomen. We hadden bijna een taxi genomen, maar deze was al bezet, dus zijn we maar weer met de eigen auto gegaan. Nadat we “de trein van Che” hadden bezocht hebben we nog wat rond gehangen in een speeltuintje ernaast waarna we Che zelf met een bezoekje hebben vereerd. Hij was zo stil dat papa spontaan aan hem voorbij liep. We waren overigens niet de enige die hem wilden zien, we moesten ervoor in de rij staan omdat er werkelijk busladingen vol met toeristen voor de deur stonden. Helaas hebben we geen foto’s van Che omdat we onze camera’s moesten inleveren. Vandaag konden we een beetje opschieten, omdat zo ongeveer de gehele reis over de 6 baans auto snelweg ging. Echter hard rijden zat er niet in omdat er zomaar spontaan een gat of hobbel in de weg kan zitten. Bij een benzine station stopte toevallig ook nog de bus voor Almere “De Steiger”, dus als we terug naar huis moeten, nemen we die wel, scheelt weer een hoop vliegtijd. Daar waar onze gps er vaak een 100 meter naast zit was deze rond Havana wel nauwkeurig en dat was maar goed ook, want met de bestaande kaarten erbij was het een hele puzzel geworden. De komende nachten zitten we op een prachtige lokatie, weer met een zwembad vol koud water op de schaal van papa. Toevallig was het avond eten inclusief en ook nog van uitmuntende kwaliteit en smaak.

Bekijk de foto’s van dag 5

 Posted by at 10:00 pm
nov 222012
 

Wat later ontbeten, wat direct afgestraft wordt door het niet meer kunnen vinden van de lekkere dingen. Daarna de omgeving van het hotel maar een beetje verkend, ondanks dat het er allemaal vrij nieuw uitziet kom je hier ook al stukjes verval tegen. Daarna zijn we gaan zwemmen, nou ja we, één iemand vond het water te koud en die is blijven hangen in de espresso’s van de zwembad bar. Na het zwemmen zijn we op zoek gegaan naar een watervalletje in de buurt, heel veel treden op en af waarna we ze nog allemaal een keer weer af en op mochten. Uiteraard is het wel genieten van de natuur om je heen. Na de waterval hebben we een berg beklommen, met de auto uiteraard. Op de top hebben we een heel mooi restaurantje gevonden, alleen jammer dat de kok er nog niet was. Na de beklimming zijn we met een turbovaart naar beneden gegaan om nog een beetje rond te toeren om vervolgens als eerste klaar te staan bij het buffet.

Bekijk de foto’s van dag 7

 Posted by at 10:00 pm
nov 242012
 

Om de beurt maar ontbeten zodat Jan wat langer kon slapen na de lawaaiige nacht. Na het late ontbijt maar de stad in, nou je hoeft hier niet te roken om toch genoeg rook binnen te krijgen dan gezond voor je is. Bij het Capitool op zoek naar de sigarenfabriek van Partagas, nou die hadden we vlot gevonden, en evenals 6 jaar geleden stonden papa en mama wederom voor een dichte deur, waarom de fabriek dicht is is niet echt duidelijk geworden. De bijbehorende winkel was wel open, maar de sigaren daar zijn zo duur dat we het maar hebben gelaten bij een espresso en drie pakjes pineapple-juice. Er was een hele aardige Japanner die zomaar opstond zodat wij konden gaan zitten, hij was trouwens al voor de 57e keer in Cuba. Na deze teleurstelling op zoek naar de fabriek van Hoffman (of zoiets), waar de echte Monte Cristo’s gemaakt worden. Echter onderweg kwamen we langs een oude stoomtreinen opslag plek, waar we natuurlijk een poosje moesten blijven rondkijken. Verder naar de Monte Cristo’s zijn we niet gekomen, na 10 meter de betreffende straat in gewandeld te zijn vond iemand het niet zo leuk meer, dan maar de andere kant op en naar het toeristische centrum. De politie/stadswacht die voor de Partagas fabriek werkte wist niet eens waar de Hoffman fabriek was en wees naar de Partagas fabriek, ook wist hij niet dat de fabriek al een poosje gesloten was. Voordat we in het centrum waren zaten we al vlot in een wagen met een paard ervoor om zo de stad te verkennen, Lisa heeft al die tijd gestuurd. Na deze rondrit hadden we dorst en zijn we terecht gekomen op een plek waar mama en papa al eerder waren geweest, deze keer speelde er wel een andere band. Vervolgens verder naar het hotel van Hemingway met dak terras om ook daar maar weer wat te drinken. Voor het hotel was een voorstelling gaande van lange mensen die kennelijk bij de stad horen, al die andere levende standbeelden en straatartiesten horen daar niet bij, die gezwellen zijn overgewaaid van de andere wereldsteden. Volgens papa en mama is Havana behoorlijk veranderd, vol sjacheraars, bedelaars en ander opdringerig volk. Om toch wat geld uit te geven aan “eerlijke” handelaren zijn we naar een parkje gegaan waar al sinds jaar en dag boeken en andere lectuur wordt verkocht. Helaas was de sigaren man uit de lonleyplanet vandaag in geen velden of wegen te bekennen, wel jammer want we hadden een mooie foto voor hem. Omdat we nu ook honger hadden zijn we daar maar in de buurt gaan eten in een restaurant waar een pauw en kippen door het restaurant rondliepen om de kruimels op te ruimen. Ook hadden ze daar een heel bijzonder hobbelpaard of zoiets. Na het eten zijn we naar huis gegaan met een taxi die een heel mooi logo achterop had.

Bekijk de foto’s van dag 9

 Posted by at 10:00 pm
nov 262012
 

Mama had nog niet genoeg gezien van de stad en papa wilde nog steeds een sigarenfabriek zien, dus waren wij weer de klos. Om ons verblijf onvergetelijk te maken voor de kok van het hotel heeft papa deze maar even flink beledigd, omdat deze kok zwarte kok’s kleding aanhad vond papa dat zo bijzonder dat hij er een foto van wilde maken, ondertussen uitleggend aan de kok dat bij ons alle kok’s wit zijn, nu maar hopen dat de gekleurde kok begrepen heeft dat het over de kleding ging. Na het ontbijt eerst nog even een aantal espressotjes wegwerken, toen een taxi gezocht en hup de stad in. Eerst even naar de plaatselijke begraafplaats, waar op dat moment net een drive-in begrafenis bezig was en de volgende al klaar stond. Gelukkig had de taxi even op ons gewacht zodat we zo verder konden naar de sigarenfabriek van Romeo en Julia, nou je raadt het al, ook deze was dicht. Wel liepen er van die sjacheraars rond die op straat sigaren verkopen, voor minder dan 10% van de originele prijs. Papa heeft dus toch maar een kistje Cohiba’s gekocht, dus als je binnenkort een dure sigaar van papa krijgt, dan weet je dat deze nep is. We hebben ons dan maar weer naar het centrum laten brengen door de vriendelijke taxi meneer en zijn maar weer aan het zelfde rondje begonnen als twee dagen geleden. Nu hebben we wel wat verschillende winkeltjes van binnen gezien, met soms toch wel een heel divers aanbod en uitstraling. Halverwege de route zijn we rechts af gegaan omdat daar ergens een stads maquette van Havana te bewonderen was, nou ook die cuc’s hebben we uitgespaard omdat deze ook gesloten was. Gelukkig was er een vriendelijke suppoost die het raam even open heeft gezet zodat we een foto konden maken. Uit pure ellende zijn we maar het chocolade museum ingedoken, wat dan weer geen museum was, voor een glas heerlijke chocolade melk. Papa is op de andere hoek een espressotje gaan halen bij de espresso bar. Wel een hele bijzondere espresso was dat, eerst op je beurt wachten dat er een plekje vrij komt aan de bar, dan gaan staan wachten dat iemand de vieze kopjes weg haalt, dan maar weer wachten dat iemand er schone schoteltjes neer zet, dan maar weer wachten dat iemand geld komt collecteren, dan maar wachten op een vol kopje espresso, wat weer een poosje duurde omdat er meer koffiedrinkers waren dan kopjes, dan je kopje leegdrinken waarna je een pasje naar achteren doet zodat de volgende aan de bar plaats kan nemen. Een beetje bekocht voelde papa zich wel, hij betaalde 1 cuc, de Havenen betaalden met een lokale valuta die maar een fractie waard is van die ene cuc en kregen zelfs nog geld terug. Maar de koffie was wel heel lekker, en daar gaat het om. Na de koffie en chocolade melk zijn we naar de camera obscura gegaan, anders dan de naam doet vermoeden was er niets ranzigs aan, het is een lenzen-spiegel complex wat zijn beelden projecteert op een grote witte schaal, een soort pinhole camera, maar dan een waar je van binnen in zit (leuk om dat zelf eens te maken). Toen we verder liepen was het verval van Cuba heel goed samengevat door de aanwezigheid van een benetton winkel. Eigenlijk een goede reden om huiswaarts te keren, maar goed eerst moeten we nog eten en het duurt nog even voor ons vliegtuig gaat. Eerst nog maar even een schooltje van binnen bekeken, waarna we een andere route zijn terug gelopen. Hebben wel weer gegeten bij dat restaurant met dat leuke zadel en toen we naar huis wilden liepen we zomaar tegen een hele oude taxi aan, zat niet eens een dak op, en zo zig zaggend door de stad heen naar het hotel.

Bekijk de foto’s van dag 11

 Posted by at 10:00 pm
nov 282012
 

We hadden een leuke route voor de boeg, we wilden langs Trinidad en zo naar Sancti Spiritus, helaas ging de domdom iets te vroeg aan en voor we door hadden dat we eigenlijk anders gingen dan we wilden waren we al bijna op de super zes baans snelweg. Gelukkig wisten we nog waar je voor een kwartje een espressotje kon tanken, dus daar maar weer gestopt. Na 5 van die dingen wilden we verder rijden, maar de auto had er geen zin meer in, zelf het resetten en even laten afkoelen bracht geen uitkomst. Uiteindelijk het verhuurbedrijf maar gebeld en met een flinke vertraging konden we uiteindelijk verder met een andere auto. Helaas kwamen we hierdoor veel te laat aan om nog de foto’s te kunnen rondbrengen die we mee hadden van een aantal mensen van daar. Wel hebben we weer gegeten op een bekende plek.

 Posted by at 10:00 pm
nov 302012
 

Vandaag hadden we niet zo’n lange rit voor de boeg, dus maar een beetje rustig aan gedaan. Na het luxe ongezellige ontbijt zijn we de stad maar eens ingegaan. Eerst het pleintje voor het hotel maar eens bekeken, daar kwamen we een Canadees met vriendin weer tegen die gisteren ook in dat lekkere restaurantje zaten. Daarna zijn we een winkelstraat ingegaan, en heel eerlijk het zou zo een winkelstraat in Nederland kunnen zijn, best wel veel luxe winkels en een straat inrichting versiert met kunst. Tijdens de wandeling begon het wel te regenen, dat hadden we dan niet besteld, maar goed kan gebeuren. Tijdens het rijden naar de volgende plaats werd het ook steeds donkerder, en lagen er steeds meer stille getuigen van een storm langs de weg. Vlak voor Santiago de Cuba stond er nog een oude tank langs de weg, deze stond niet op slot met de mitrailleur er nog in. Deze laatste toch maar laten zitten, geeft zo’n gezeur bij de douane als we naar huis gaan. In de stad zelf was alle stormschade inmiddels opgeruimd, dus we konden zo doorrijden naar het Hotel. ‘s Avonds wederom gegeten in een huiskamer restaurant, deze keer hadden we ons laten ompraten door een van de sjacheraars die voor het hotel actief waren. Wel werden we eerst rondgewandeld door een duistere achterbuurt voordat we er waren.

Bekijk de foto’s van dag 15

 Posted by at 10:00 pm
dec 022012
 

Vandaag de auto eens weer een rustdag gegeven en alles te voet gedaan. Maar eerst heeft Lisa het dino-ei uitgebroed terwijl papa en Jan wat boodschappen aan het doen waren. Het uitbroeden van een dino-ei is vergelijkbaar met een zware bevalling, maar Lisa heeft dit prima doorstaan. Vanaf nu is ons gezin een dino rijker. Aangezien Dinotje toch ook wat rust moest hebben zijn we de stad maar ingegaan. Bij het eten van een ijsje ontmoeten we een aardige mevrouw, mama gaf haar een ijsje, maar ipv opeten stopte ze deze in haar tas om mee naar huis te nemen, en dat bij 25 graden plus. ‘s Middags is papa op zoek gegaan naar een oud winkeltje waar ze alleen maar pro-Cuba prularia verkopen om daar op zoek te gaan naar een mooie LP om mee te nemen. Later zijn we met zijn alleen weer de stad ingegaan waar mama prompt tegen dokter Fernando Fernandez aanliep, die had een heel wazig verhaal wat er met je gaat gebeuren als je iets te lang in de buurt van een radioactief reactorvat blijft rondhangen. Het eten was deze keer in een restaurant die tussen een gewoon en een huiskamer restaurant in zat. De naam was wel heel bijzonder, al was die niet terug te vinden in het aanbod van het eten (maar goed ook eigenlijk). Omdat Lisa moe was en eigenlijk weer naar Dinotje wilde is zij eerder naar het hotel gegaan en zijn Jan en papa nog even het nachtleven in geweest. Later heeft Jan ook nog even gebruik gemaakt van het plaatselijke vertier in het parkje voor het hotel, zelfs twee keer, één keer met papa en één keer met mama.

Bekijk de foto’s van dag 17

 Posted by at 10:00 pm
dec 042012
 

Hebben we water, is het weer niet goed. Het jammere is dat het water nu van boven kwam en niet zo’n klein beetje ook. Gelukkig is er een voedzaam ontbijt aan vooraf gegaan en hebben we ook nog een beetje kunnen uitslapen. En die regen, vervelend, maar het is er niet koud bij dus waar hebben we het over, en na een uurtje was het ook al weer droog. Daarna hebben we lekker een beetje op het strand gespeeld, een beetje over het hotelcomplex rond gewandeld, beetje paardjes geaaid, weer heel veel gegeten, schoen gezet en zijn weer gaan slapen.

Bekijk de foto’s van dag 19

 Posted by at 10:00 pm
dec 062012
 

Weer zo’n dagje rond hangen, nog wat laatste souvenirs kopen, beetje naar het strand, papa heeft nog een rondje gereden en veel Hollandse bussen gezien. Als klap op de vuurpijl hebben we nog een rondrit gemaakt in een paard met wagen waarbij Lisa natuurlijk weer gestuurd heeft. ‘s Avonds ons laatste avondmaal genuttigd, spullen ingepakt en lekker vroeg naar bed.

 Posted by at 10:00 pm